De afgelopen jaren waren voor mij een enorme leerschool. Veelal in de praktijk heb ik mooie dingen mogen leren, soms op een wat hardere manier. Groei in functie of het maken van een carrière komt niet zomaar aanwaaien, althans niet bij mij.

De echte omwenteling kwam toen ik bij Prokol terechtkwam. Ik kreeg een belangrijke rol in het aanjagen van de sales en werkte daarbij samen met verschillende stakeholders. Het doen van acquisitie was ook een belangrijke wending in mijn behoefte om te ‘leren’. Ik kwam er al snel achter dat ik kennis en vaardigheden nodig had om te voldoen aan de wensen om met een nieuw product de markt in verschillende sectoren te betreden. Door een combinatie van ‘gewoon doen’ en het opdoen van kennis, kwamen we een heel eind en werden er al snel veel afspraken gegenereerd. Ergens was het dus wel een compliment toen collega Dick zei: “Ben, even stoppen nu. Ik heb geen tijd meer.” Die tijd bij Prokol is voor mij belangrijk geworden op het gebied van groei en het besef dat ik toch meer kan dan ik mezelf altijd toeschreef.

Later, bij Europcar (tegenwoordig Avis), heb ik ook een mooie groei mogen doormaken en heb ik via Schouten en Nelissen veel gehad aan de training Situationeel Leiderschap. Dit heeft enorm geholpen in mijn persoonlijke effectiviteit en daardoor kon ik snel stappen zetten. Die periode heeft me kracht gegeven om later te gaan ondernemen. Ik heb veel geleerd over mezelf, over de dynamieken binnen een groter bedrijf en over eigenaarschap. Ook heb ik dingen afgeleerd. Het was belangrijk dat er ruimte werd geboden voor ontwikkeling en ik ben blij dat ik die ruimte heb gekregen.

Ook het ondernemerschap heeft me veel geleerd. Ik heb veel geleerd van andere ondernemers door te sparren, samen op te trekken en te netwerken. Een mooie les is dat als je durft te geven, je dan ook kunt ontvangen. Netwerken is dus iets wat je kunt leren en ook daarin is het fijn dat collega-ondernemers mij de ruimte hebben gegeven om mezelf daarin te ontwikkelen.

Een belangrijke rol is ook gespeeld door Anthon en Gerwin, twee mannen met wie ik een kantoorruimte deelde. Anthon is trainer en Gerwin is onderwijskundige. Door veel te sparren kon ik leren en werd er iets extra’s in mij geactiveerd. Ik ben een trainersopleiding gaan volgen bij Gerwin en kreeg met behulp van coach Eli het besef dat ik goed ben zoals ik ben en dat ik keuzes mag maken vanuit autonomie. De train-de-trainer was dus een mooi vervolg.

En nu breekt een nieuw hoofdstuk aan: de Vakopleiding TRAIN DE TRAINER bij de School voor Training van Karin de Galan. Iets waar ik ontzettend veel zin in heb en wat ik mezelf boven alles gewoon gun. Ik gun mezelf groei en de tijd, ruimte en het plezier om dit vak te leren.

Doordat ik mijn studie voortijdig heb afgebroken, heb ik altijd gedacht dat leren niet meer voor mij was weggelegd. En nu, bijna 40 jaar oud, ga ik weer de schoolbanken in. Word ik daarna een fulltime trainer? Nee, ik blijf een ‘manusje-van-alles’. Een David die de slinger werpt… Maar wat is het geweldig om te mogen leren!

Een leven lang leren. Wat een feest!